Ξανθιές

Μπαινουν δυο ξανθιες σε ταξι.
Ρωτάει ο ταξιτζής:
-Πού παμε;
Και η μια ξανθια στην άλλη:
-Τι, θα ερθει κι αυτός μαζί;

Μαθηματική παρουσίαση

Πρόταση 1. περί έρωτα
Έξυπνος άνδρας + έξυπνη γυναίκα = ειδύλλιο
Έξυπνος άνδρας + χαζή γυναίκα = δεσμός
Χαζός άνδρας + έξυπνη γυναίκα = γάμος
Χαζός άνδρας + χαζή γυναίκα = εγκυμοσύνη

Πρόταση 2. περί εργασίας
Έξυπνο αφεντικό + έξυπνος υπάλληλος = προκοπή
Έξυπνο αφεντικό + χαζός υπάλληλος = παραγωγή
Χαζό αφεντικό + έξυπνος υπάλληλος = προαγωγή
Χαζό αφεντικό + χαζός υπάλληλος = υπερωρίες

Πρόταση 3. περί αγοράς
Ένας άνδρας πληρώνει ? 2 για ένα αντικείμενο που χρειάζεται και κοστίζει ? 1 .
Μια γυναίκα πληρώνει ? 1 για ένα αντικείμενο που δε χρειάζεται και κοστίζει ? 2.

Πόρισμα:
Μια γυναίκα ανησυχεί για το μέλλον μέχρι να βρει σύζυγο.
Ένας άντρας ποτέ δεν ανησυχεί για το μέλλον, παρά μόνο όταν βρει σύζυγο.

Γενίκευση:
Επιτυχημένος άνδρας είναι εκείνος που βγάζει περισσότερα απ' όσα μπορεί να ξοδέψει η γυναίκα του.
Επιτυχημένη γυναίκα είναι κάποια που μπορεί να βρει έναν τέτοιο άντρα.

Πρόταση 4. Περί ευτυχίας
Για να είσαι ευτυχισμένη μ' έναν άντρα, πρέπει να τον καταλαβαίνεις πολύ και να τον αγαπάς λίγο.
Για να είσαι ευτυχισμένος με μια γυναίκα, πρέπει να την αγαπάς πολύ και να μην προσπαθείς να την καταλάβεις καθόλου.

Πρόταση 5. Περί ανθεκτικότητας
Οι παντρεμένοι άντρες ζουν περισσότερο από τους ανύπαντρους, αλλά είναι πιο πρόθυμοι να πεθάνουν νωρίτερα.

Πρόταση 6. Περί αλλαγών
Μια γυναίκα παντρεύεται κάποιον ελπίζοντας πως θα τον αλλάξει, αλλά αυτός δεν αλλάζει.
Ένας άντρας παντρεύεται μια γυναίκα ελπίζοντας πως αυτή δε θ' αλλάξει, αλλά, διάολε, αλλάζει!

Πρόταση 7. Περί διαλόγων
Μια γυναίκα έχει την τελευταία λέξη στον καυγά.
Γενίκευση: Ό,τι πει ένας άνδρας μετά την τελευταία λέξη, είναι η απαρχή ενός νέου καυγά.

Άσκηση:
Πώς μπορείτε να ταπώσετε αυτούς που θέλουν να σας παντρέψουν;

Υπόδειξη: Οι συγγενείς μου σε όποιο γάμο κι αν πήγαινα μου λέγανε: 'Έλα, τώρα η σειρά σου'. Σταμάτησαν να το κάνουν μόνο όταν εγώ άρχισα να τους λέω το ίδιο στις κηδείες.

Ο Χριστός στα Ζωνιανά

Αποφασίζει ένα βράδυ ο Χριστός να επισκεφτεί τα Ζωνιανά. Χτυπάει μια πόρτα,
του ανοίγουν..

-Καλώς τονε τον Σύντεκνο. Κάτσε να ξεκουραστείς
-Μα ξέρετε εγώ είμαι ο
-Εδώ πρώτα καθόμαστε και μετά συστηνόμαστε

Τι να κάνει ο Χριστός κάθεται

-Βάλε μωρή Μαρία να φάμε.
-Μα ξέρετε εγώ είμαι ο
-Εδώ πρώτα τρώμε και μετά συστηνόμαστε

Τι να κάνει ο Χριστός τρώει.

-Φέρε μωρή Μαρία το ρατσί να πιούμε που ΄ρθε ο ξένος
-Μα ξέρετε εγώ είμαι ο
-Εδώ πρώτα πίνουμε και μετά συστηνόμαστε

Τι να κάνει ο Χριστός κατεβάζει τσι ρατσιές του.

-Φέρε μωρέ Σήφη τη νέα σοδειά να την δοκιμάσουμε.
-Μα ξέρετε εγώ είμαι ο
-Εδώ πρώτα καπνίζουμε και μετά συστηνόμαστε

Τι να κάνει ο Χριστός κατεβάζει δυο τζούρες.

-Και τώρα ωρέ Σύντεκνε ποιος είσαι του λόου σου?
-Είμαι ο Ιησούς Χριστός
-Στο ΄πα ρε Σήφη, φέτος η σοδειά είναι άπιαστη!!!

Πανάθα και Webley

http://www.youtube.com/watch?v=6NuZT9zpA9k

Παπάς και καλόγρια

Ένας παπάς και μία καλόγρια χάνονται σε μία χιονοθύελλα κι εκεί που περπατούσαν εντελώς αποπροσανατολισμένοι ξαφνικά βλέπουν ένα ωραίο σπίτι.
Ανοίγουν την πόρτα και μπαίνουν μέσα, αλλά δεν ήταν κανείς.

Δεν πειράζει σκέφτηκαν και πήγαν να κοιμηθούν, αλλά υπήρχε μόνο ένα κρεβάτι κι έτσι ο παπάς το παραχώρησε στην καλόγρια και θα κοιμόταν ο ίδιος στο πάτωμα μέσα σε έναν υπνόσακο.
Εκεί που είχε ξαπλώσει αυτός και είχε κλείσει και το φερμουάρ του υπνόσακου, του λέει η καλόγρια:
- Πάτερ, κρυώνω.
- Αδερφή, κάτσε στο κρεβάτι, θα πάω να σου φέρω εγώ να σκεπαστείς.
Πάει μέσα, ανοίγει τη ντουλάπα, της φέρνει μία κουβέρτα.

Ξαναπέφτει για ύπνο στο πάτωμα, όταν μέσα σε δύο λεπτά:
- Πάτερ, ακόμα κρυώνω.
- Αδερφή, μην ανησυχείς, θα σου φέρω εγώ κουβέρτα.
Πάει πάλι μέσα, ανοίγει τη ντουλάπα και της φέρνει κι άλλη κουβέρτα.
Ξαναπέφτει για ύπνο, οπότε γυρνάει σε ένα λεπτό πάλι η καλόγρια:
- Πάτερ, κάνει πολύ κρύο γιατί εγώ ακόμα κρυώνω.
- Αδερφή, κοίτα. Είμαστε μόνοι μας στη μέση του πουθενά και δεν μας βλέπει κανένας.

Θα σε πείραζε για απόψε να κάνουμε ότι κάνει ένα παντρεμένο ζευγάρι;
- Όχι πάτερ, δεν θα με πείραζε.

- Ε τότε σήκω πάνω και πάρε την μόνη σου την γαμημένη την κουβέρτα!

Ρατσιστικό

Απόγευμα, μέσα στο λεωφορείο, κάπου στην Αθήνα...

Νεκρική σιγή αν και γεμάτο από κόσμο, μεταφέρει τους ταλαιπωρημένους από τη δουλειά Αθηναίους, αργά. Το ψιλόβροχο και τα κορναρίσματα, μάλλον χαλάνε τη διάθεση ασυνείδητα. Θέσεις πιασμένες, άνθρωποι όρθιοι, κουβέντα καμία.
Η όρθια ηλικιωμένη κυρία με το πλατινέ μαλλί και το ζωγραφισμένο από
ρυτίδες και μπογιά πρόσωπο, παίρνει την απόφαση να εκδηλώσει τον αγενή και ρατσιστικό μονόλογο της. Δέκτης της ακραίας συμπεριφοράς της, ένας μετανάστης (πιθανότατα από τη Νιγηρία, κρίνοντας από το βαθύ σκούρο χρώμα του) του οποίου το δεύτερο «λάθος» -το πρώτο ήταν που ήρθε στην Ελλάδα- ήταν ότι είχε θέση και καθόταν. Με ένα «κόσμιο» λοιπόν τρόπο, η πρωταγωνίστρια της ιστορίας μας, του απευθύνει το λόγο.

-Σήκω να κάτσω!
-...
-Ε, βέβαια! Αφού σας μαζέψαμε όλους εδώ, εμείς φταίμε!
-...
-Κάνεις πως δεν ακούς? Τι δουλειά έχεις εδώ? Γέμισε ο τόπος από μαύρους και Αλβανούς! Σα δε ντρέπεστε λέω 'γω!
-...
Είναι προφανές ότι η αδιαφορία που εισπράττει από τον Αφρικανό επιβάτη την εξοργίζει περισσότερο. Ο κόσμος παραμένει αδιάφορος μπροστά στη σκηνή και μόνο κάτι ψίθυροι από κάποιους που σχολιάζουν το παραλήρημα της, προδίδουν μια ανεπαίσθητη αντίδραση.
Ξαφνικά μια θέση αδειάζει ως δια μαγείας, η οποία τυχαίνει να είναι αυτή
δίπλα από τον αλλοδαπό φίλο μας! Χωρίς δεύτερη σκέψη η ηλικιωμένη κυρία κάθεται ακριβώς δίπλα του και συνεχίζει ακάθεκτη να τον κοσμεί με διάφορα προσβλητικά επίθετα. Εκείνος δεν της δίνει καμιά απολύτως σημασία και την αφήνει να εκτίθεται με τον πιο απλό τρόπο.
Το γεγονός στο σημείο αυτό παίρνει μία εντελώς αναπάντεχη εξέλιξη και του
προσδίδει άλλο ενδιαφέρον. Δύο ελεγκτές που ανεβαίνουν στο «ξεχωριστό» αυτό λεωφορείο θα γίνουν άθελα τους πρωταγωνιστές και αυτοί, στην περίεργη -ως προς την κατάληξη της- αυτή ιστορία.
-Τα εισιτήρια σας παρακαλώ.
Μια κλασσική φράση που γεμίζει με άγχος τους λαθρεπιβάτες και κάνει τους υπόλοιπους να βάζουν το χέρι στη τσέπη τους, ψάχνοντας το «μαγικό χαρτάκι» που θα τους γλιτώσει από το να γίνουν το επίκεντρο στα μάτια των υπολοίπων.
Οι ελεγκτές ξεκινούν τη δουλειά τους από τα δύο άκρα του οχήματος,
δίνοντας χρόνο στους επιβάτες που κάθονται στη μέση να βρουν με την ησυχία τους το εισιτήριο ή να σκεφτούν μια καλή δικαιολογία (για αυτούς που δεν έχουν). Κάπου εκεί κάθονται και οι πρωταγωνιστές μας. Η ηλικιωμένη κυρία βγάζει με μιας το εισιτήριο από την άσχημη δερμάτινη τσάντα της και το κρατάει ψηλά λες και έκανε καμιά τρομερή ανακάλυψη! Χωρίς να το πολυσκεφτεί ο ακίνητος και αμίλητος -μέχρι εκείνη τη στιγμή- αλλοδαπός πρωταγωνιστής μας, βουτάει αστραπιαία το εισιτήριο της και το τρώει! Όλοι κοιτούν με έκπληξη αλλά και κρυφή ικανοποίηση. Ο επόμενος διάλογος μεταξύ του ελεγκτή και της κυρίας είναι όλα τα λεφτά.
-Το εισιτήριο σας παρακαλώ.

-Μου το'φαγε ο Μαύρος!!! (με λυγμούς)

Κάπου εδώ ο κόσμος ξεσπάει σε γέλια, ο ελεγκτής την περνάει για τρελή και το πρόστιμο πλέον έχει γραφτεί στο μπλοκάκι του...

Θα είχε και ο θεός...