Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη

ΕΛ.ΑΣ. - Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη
Πάντα δίπλα σας...
ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΜΕΤΡΟ!

Ανέκδοτο Μουντιάλ

Είναι στην παραλία 2 Γερμανοί, 2 Έλληνες, 2 Ιταλοί, 2 Γιαπωνέζοι, 2 Βραζιλιάνοι και 2 Ισπανοί. Και ξαφνικά από το πουθενά πετάγεται μια μπάλα: Οι Γερμανοί θα κάνουν εντατική και πειθαρχημένη προπόνηση, τρέχοντας στην άμμο συγκεκριμένη απόσταση ικανή να τους επιτρέψει να βγάλουν όλο το παιχνίδι και κάνοντας κατάλληλα σετ ασκήσεων, ξεκινώντας από το κεφάλι και καταλήγοντας στα πόδια. Οι Γιαπωνέζοι θα ετοιμάσουν τα τριποδάκια για τις κάμερες και θα καθαρίσουν την περιοχή, από τα σκουπίδια των Ελλήνων, για να οριοθετήσουν το γήπεδο. Οι Βραζιλιάνοι θα μαλώσουν για το ποιος θα παίξει στην επίθεση. Ο ένας Ιταλός θα φτιάξει την κορδέλα στο μαλλί του και ο άλλος θα περιμένει τον πρώτο να τελειώσει για να τον αλείψει με αντηλιακό. Οι Έλληνες θα γυρίσουν πλευρά στις ξαπλώστρες και θα ποντάρουν τα λεφτά τους στους Βραζιλιάνους.
Οι Ισπανοί θα πάρουν την μπάλα και θα κάνουν πασούλες παραμένοντας διαρκώς σε κίνηση, περιμένοντας να ξεκινήσει το ματς. Και θα σταματήσουν μόνο όταν τελειώσει. Η μέρα, όχι ο αγώνας!

Ελλάδα ένα χρόνο μετά

Heinze

Νέο CD

Πως σταμάτησα το Μέσι

Sex & The Mundial 2010

Weird times...

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙΡΟΣ ΓΙΑ ΘΑΥΜΑΤΑ!!!

Αποφασίζει κάποτε ο Χριστός να κατέβει στη γη, να δεί πώς είναι τα πράγματα κάτω.

Μπάινει σε ένα μπαρ, κάθεται και δίπλα του κάθονται και τα πίνουν ένας Γερμανός, ένας Γάλλος και ένας Έλληνας. Ο Χριστός δεν πίνει τίποτα. Μετά από λίγο, τον κοιτάει ο Γερμανός, και λέει στον μπάρμαν:

- Δώσε μια μπύρα από μένα στο παιδί που κάθεται εκεί, κρίμα είναι και φαίνεται να διψάει.
Δίνει λοιπόν ο μπάρμαν μια μπύρα στον Χριστό και την πίνει.

Μετά από λίγο, κοιτάει τον Χριστό ο Γάλλος, φωνάζει τον μπάρμαν και του λέει:
- Δώσε ένα μπουκάλι κρασί στο παιδί εκεί, κρίμα είναι να κάθεται έτσι μόνος του και να μην πίνει τίποτα. Εγώ κερνάω.

Πάει λοιπόν ο μπάρμαν στον Χριστό το μπουκάλι το κρασί κι αυτός το πίνει. Δεν περνάει λίγη ώρα, φωνάζει κι ο Έλληνας τον μπάρμαν και του λέει:

- Κέρνα από μένα το παιδί που κάθεται εκεί, ένα καραφάκι ούζο και πήγαινέ του κι ένα περηποιημένο μεζέ, γιατί σαν να φαίνεται πεινασμένος.

Πηγαίνει λοιπόν την παραγγελία ο μπάρμαν στον Χριστό. Κάποια στιγμή σηκώνεται ο Χριστός πλησιάζει τον Γερμανό, τον ακουμπάει στον ώμο. Τινάζεται τότε εκείνος και γεμάτος έκπληξη του λέει:
- Χριστέ μου, εσύ είσαι!
- Πώς με κατάλαβες; απορεί ο Χριστός.
- Αφού μόλις με ακούμπησες, μου πέρασαν τα αρθριτικά μου.

Πλησιάζει τότε ο Χριστός τον Γάλλο και καθώς τον ακουμπάει στον ώμο, αυτός τινάζεται, τον κοιτάζει και του λέει:
- Χριστέ μου, είσαι στα αλήθεια εσύ!
- Μα καλά πώς με αναγνώρισες; Απορεί ο Χριστός.
- Μόλις με άγγιξες, μου πέρασε το άσθμα που με ταλαιπωρούσε χρόνια!

Πλησιάζει τέλος ο Χριστός και τον Έλληνα. Πάει να τον ακουμπήσει, τραβιέται ο Έλληνας.
- Μα καλά τί έπαθες; ρωτά ο Χριστός.
- Χριστέ μου, του λέει ο Έλληνας, χαίρομαι πολύ που σε βλέπω μπροστά μου, αλλά χειρονομίες από σένα δεν θέλω...
Είδα κι έπαθα να βγάλω μια.........αναπηρική σύνταξη !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

πΟΤΕ

Η ευνοϊκή κλήρωση της Αγγλίας...

Ο ΒΟΥΔΑΣ ΤΗΣ ΡΑΦΗΝΑΣ

Μια παρέα αντρών

Μια παρέα αντρών στο καφενείο και συζητάνε στην παρέα είναι και ο Ψαραντώνης .......
Θέμα συζήτησης το πως κρατάς τη σύζυγο να μην γκρινιάζει .........

Λέει ο πρώτος:
Εγώ την πήγα πέρισυ ένα ταξίδι στην Γαλλία και φέτος σκέφτομαι να την πάω στην Αυστρία !!!

Λέει ο επόμενος:
Εγώ την πήγα στη Νέα Υόρκη και φέτος θα την πάω στο Λος Αντζελες !!!
Εσύ μωρέ Αντώνη ;;;

Ψαραντώνης:
Οπέρισυ την επήγα στο μιτάτο απάνω στη Νίδα ........... (οροπέδιο στην κορυφή του ψηλορείτη)

Κι εφέτος ρε συ Αντώνη ;;;

Εφέτος θα πάω να τηνε πάρω ..........

Εσείς... τον ξέρετε τον Σπύρο ???

Στα μέσα του 1970, μετά την επαναδημοκράτιση, είδα τον Σπύρο να σουλατσάρει
από καφενείο σε καφενείο με δυο τρεις εφημερίδες στη μασχάλη. Όλες στο
πρωτοσέλιδο είχαν τη φωτογραφία του '"εθνάρχη" με τα ατάσθαλα φρύδια. Κοτλέ
καμπάνα παντελόνι, πουκαμισάκι ξεκούμπωτο με την τρίχα βιτρίνα και τον παχύ
σταυρό απ' τα βαπτίσια του.

Έλεγε ιστορίες στους θαμώνες για την εξορία που τον έστειλε η χούντα.
'Αυτοεξορισμένος' κι αυτός στη Σουηδία. Δεν ήταν κι άσχημα τελικά. Έλεγε
και ξανάλεγε την ιστορία για τα κορόιδα τους σουηδούς που του αγοράσανε
αμάξι επειδή είχε κάνε δήλωση πως το δικό του κάηκε. Κρατική ασφάλεια,
κοινωνικό κράτος εκεί. Ένα πλαστό χαρτί απώλειας και να σου ο λαζός με το
καινούριο volvo.

Mε το volvo ήρθε στην Ελλάδα το 1976 και με την ιδιότητα του αντιστασιακού,
αυτοεξόριστου, κατατρεγμένου αντιφρονούντα, κι αμέσως έπιασε δουλειά. Ένας
κολλητός του δούλευε στη νομαρχία. τμήμα πολεοδομίας. Κάτι μαγειρέψανε με
ένα οικόπεδο, κάτι άδειες πλαστογραφήσανε και με μια αντιπαροχή βρέθηκε με
δυο τρία διαμερίσματα στην κατοχή του. Νοίκιασε τα τρία σε φοιτητές της
σχολής που άνοιξε στην πόλη και κάαααθονταν. Τώρα είχε χρόνο να σώσει τους
συμπολίτες του από την κατάρα της αντιπαροχής που τσιμέντωσε τα πάντα.

Στις αρχές του 1980 το... σχέδιο των κυβερνόντων πήγαινε καλά. Μαζέψανε όλο
τον πληθυσμό στις πόλεις, τον ένα πάνω στον άλλο. Φθηνά εργατικά χέρια. Το
Σπύρο τον συνάντησα τότε πάλι στην Αθήνα. Δεν κρατούσε πια 'δεξιές'
εφημερίδες αλλά κάτι αφίσες με τον πράσινο ήλιο. Μόλις είχε κερδίσει τις
εκλογές ο μεσιέ με το ζιβάγκο και η χώρα έμπαινε στη νέα εποχή. Ο Σπύρος
ήταν πια πρόεδρος πολιτιστικού συλλόγου στα Πατήσια, αλλά και παράγοντας σε
ποδοσφαιρική ομάδα. Έδωσε το volvo και πήρε μια 318, Μπεμβέ με καθίσματα
από δερματίνη, χαμηλωμένη. Τα λεφτά έρχονταν μόνα τους από τότε που
οργανώθηκε στο κόμμα.

Τον χώσανε οι κολητοί σε κάτι επιτροπές, και ρούφαγε το μερίδιό του από τα
πακέτα που έρχονταν από την Ευρώπη. Ο "μεγάλος", ο Ανδρέας, δεν γούσταρε
την Ευρώπη, αλλά μια χαρά τα πήγε μαζί τους τελικά. Το σύνθημα "ΕΟΚ και
ΝΑΤΟ, το ίδιο συνδικάτο" ήταν καλή ατάκα για τα αντανακλαστικά του λαού,
αλλά μέχρι εκεί. Ο Ανδρέας ήταν όσο Ευρωπαίος ήταν κι ο Κωνσταντίνος. Όσο ο
λαός στην Ελλάδα είχε χούντα, αυτοί και οι κουστωδία τους ήταν 'εξορία'.
όχι. όχι Μακρόνησο. πιο δύσκολη, στην ξενιτειά. Παρίσια, Στοκχόλμες,
Τορόντα, Μανχάταν. όπου υπήρχαν αμερικάνικες και αγγλικές πρεσβείες,
ακριβώς δίπλα κάνανε τα σπίτια τους.

Ο Ανδρέας λοιπόν έφερε λεφτά από την Ευρώπη με το σύνθημα 'αλλαγή'. Πακέτα
Ντελόρ. Λεφτά, πολλά λεφτά. Από αυτά τα λεφτά ο Σπύρος ζούσε καλά.
Συνδικαλίζονταν στα πράσινα στέκια μαζεύοντας ψήφους για το κόμμα. Με το
πακέτο μάλμπορο να εξέχει απ την κωλοτσέπη, τα κλειδιά της μπέμπας σε ρόλο
κομπολογιού, το μαλλί μπούκλα μπριγιαντομένο, έτρεχε από σύναξη σε σύναξη
πρασινίζοντας τον τόπο. Τα βράδια συνήθως άφηνε στο σπίτι την κυρά, και
πήγαινε να 'σηκώσει' το το κοινωνικό του προφίλ με κολλητούς από κάτι
υπουργεία.

Παραλιακή, σκυλάδικο, πρώτο τραπέζι, άσπρη κάλτσα, καφέ λουστρίνι
εισαγωγής. ΛεΠά, Χριστοδουλόπουλος, ουίσκι και σαμπάνια μαζί, πιάτα και
γαρύφαλα, γκόμενες να κωλοτρίβονται στις γραβάτες, τσιφτετέλια στην πίστα
με το χέρι στον αέρα να μοστράρει το μακρύ νύχι του μικρού δακτύλου με το
δαχτυλίδι. Παχύς χρυσός με πράσινη πέτρα πάνω. Ξημερώματα για πατσά στη
Συγγρού, δίπλα στις πουτάνες.

Αρχές δεκαετίας του 1990. Ο γιος του Σπύρου μεγάλωσε και ήταν πια στο
Λύκειο. Από το Γυμνάσιο όμως ήταν 'ενεργός' πολίτης. Πρόεδρος του 15μελούς
που 'κατέβαινε' στις σχολικές εκλογές με το κόμμα. Το κόμμα ήταν παντού.
Όχι στα νηπιαγωγεία ακόμα, αλλά από το γυμνάσιο μπορούσες να διαλέξεις το
κοπάδι σου. Ο γιος ήταν άξιο τέκνο του Σπύρου. Είχε μάθει τα κόλπα πως να
βγάζει λεφτά από τις μίζες στις εκδρομές στήνοντας την κατάσταση ανάμεσα
στους λεοφωρτζήδες και τους καθηγητές. Όλοι κάτι βάζανε στην τσεπούλα κι
όλοι μια χαρά.

Ο γιος είχε εξαντλήσει το όριο των απουσιών αλλά κανένα πρόβλημα, όλα με
λίγο λάδωμα από τον μπαμπά κυλάνε καλύτερα. Ο διευθυντής του σχολείου
άλλωστε ε ίχε βλέψεις για προϊστάμενος δευτεροβάθμιας και χρειαζόταν πλάτες
στο κόμμα. Ο Σπύρος είχε καημό ο γιος του να πάει στο Κολέγιο Αθηνών αλλά
δεν του κάτσε. Ήταν σημαντικό να είσαι συμμαθητής με τον γόνο του
εφοπλιστή, του εφημεριδά και του μεγαλέμπορου. αργότερα οι μπίζνες με
ποιους θα γίνονταν άλλωστε. με άγνωστους; Με τους συμμαθητές φυσικά! Αλλά
κι έτσι όλα τακτοποιήθηκαν.

Στις αρχές του 1990 ο γιος του Σπύρου αφού πήγε δυο χρόνια διακοπές στην
Αμερική και γύρισε με πτυχίο μάρκετινγκ. Έμαθε απ' έξω όλα τα καφέ του
Γιέιλ και τις μαζορέτες των αδελφάτων, αλλά τα αγγλικούλια του ήταν
επιπέδου Ελεμέντρι, ίδια μ αυτά του Καραμανλή του νεωτέρου που κι αυτός στο
Αμέρικα έφαγε τα νιάτα του σπουδάζοντας .πρωθυπουργός.

Γύρισε στην Ελλάδα λοιπόν πτυχιούχος κι άνοιξε με κάτι μαγειρεμένες
επιδοτήσεις διαφημιστική εταιρία, ξήγα του μπαμπά. Το μαγαζί πήγε καλά από
την αρχή καθώς έπαιρνε 'αβέρτα' δημόσια έργα. Τουριστική προβολή Νομού τάδε
150.000, οργάνωση εκθέσεως Υπ. Τουρισμού 900.000, έντυπα Περιφέρειας
1.200.000, κονκάρδες για το Δήμο 500.000 . . και πάει λέγοντας.

Πουλούσε και μίντια στα κανάλια που γέμισαν τον τόπο. ελεύθερη τηλεόραση
γαρ. Είχε κάνει κολλητούς μερικούς Νομάρχες και Δημάρχους και έπαιρνε τη
δουλειά. Με διαγωνισμό πάντα. Διαφανέστατα. Ήξερε καλά πως αν δεν χώσεις
μαύρα, δεν θα πάρεις τη δουλειά. Έτσι, ένας δούλευε, δέκα πληρώνονταν. Ένας
έσκαβε (κι αυτός με stage επιδοτήσεις) και δέκα κονομάγανε. Η πιο κερδοφόρα
δουλειά στην Ελλάδα έγινε ο αέρας.

Χρυσοπληρωμένοι αεριτζήδες, πετυχημένοι και κονομημένοι. Έτσι κι ο γιος του
Σπύρου. Άλλαξε το φοιτητικό κόκκινο celica με το μπουρί από πίσω και πήρε
μια καγιέν μαύρη. Την τούρμπο με φιμέ τζάμια επίσης. Αριθμός κυκλοφορίας
ΑΜΡ-7777. Ήθελε να τον καταλαβαίνουν όλοι και ένας κολλητός στο
συγκοινωνιών του έδωσε το νούμερο. Δεν ήθελε όμως να φαίνεται στην εφορία,
γι αυτό και το καγιέν το 'έβαλε' στην οφ-σορ του που είχε έδρα την Κύπρο.
Εταιρικό το αμάξι, όπως και η γκαρσονιέρα που αγόρασε για γαμηστρώνα στο
Κολωνάκι κοντά στου Σημίτη για να τον χαιρετάνε οι μπάτσοι της φρουράς.

Στις γκόμενες που ξεμονάχιαζε εκεί έλεγε πως ήταν σύμβουλος του ΥΠ.ΠΟ, έτσι
για φιγούρα. Ψέματα βεβαίως, δεν ήταν σύμβουλος, πελάτη τον είχε.
Ο μπαρμπα Σπύρος ήταν περήφανος για το βλαστάρι του. Είχε βγει στη σύνταξη
από τα πενήντα του "δουλεύοντας" το ΤΕΒΕ με πλαστά παραστατικά εργασίας από
τη Σουηδία, αλλά έβγαζε χοντρά φράγκα από τότε που το κόμμα τον έβαλε
σύμβουλο στο κρατικό κανάλι. Πολλά λεφτά! Και δεν πατούσε και το πόδι του
εκεί. Από τη Μύκονο τηλεφωνικώς οι πολύτιμες συμβουλές του μέσα από την
πισίνα ή το τζακούζι που φερε απ´ τη Σουηδία να του θυμίζει την ξενιτειά...!!!

Εσείς... τον ξέρετε τον Σπύρο ???

Offside Rule Explained for Girls

Diego vouvouzela

Eπικίνδυνος ιός

Υπάρχει ένας ιός, πολύ επικίνδυνος, ο οποίος μεταδίδεται ηλεκτρονικά, προφορικά ή μέσω επαφής.

Ονομάζεται Worm Overload Recreational Killer (WORK) (στα ελληνικά Δουλειά ή Εργασία).
Αν τον συναντήσετε σε συνάδελφο, προϊστάμενο ή κάποιον άλλο αποφύγετε κάθε επαφή.
Ο ιός αυτός θα σβήσει εντελώς την προσωπική σας ζωή.
Αν έρθετε σε επαφή με τον work βάλτε μια μπλούζα ή ζακέτα πάρτε δυό καλούς φίλους και πηγαίνετε κατευθείαν στην πιο κοντινή ταβέρνα.
Παραγγείλετε αμέσως το αντίδοτο που λέγεται WINE (Work Elimination Neutralizer Extract) (στα ελληνικά Κρασί) ή BEER (Bothersome Employer Elimination Rebooter) (στα ελληνικά Μπύρα).

Πάρτε το αντίδοτο μέχρι να νοιώσετε καλά και ο ιός θα βγει εντελώς από το σύστημα σας!

Στείλε αυτό το μήνυμα σε 5 φίλους.
Αν δεν έχετε 5 φίλους σημαίνει ότι έχετε ήδη προσβληθεί από τον ιό και ότι ο ιός ελέγχει απόλυτα την ζωή σας.

Ελλαδάρα

Τα 'λεγε ο Αλκέτας από τότε...

Surprised Kitty

Gas

I was in the restaurant yesterday when I suddenly realized I desperately needed to pass gas. The music was really, really loud, so I timed my gas with the beat of the music..

After a couple of songs, I started to feel better. I finished my coffee, and noticed that everybody was staring at me....

Then I suddenly remembered that I was listening to my iPod.

ΚΑΝΟΝΕΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΟΥ ΜΟΥΝΤΙΑΛ!

#1 - Από 11 Ιουνίου μέχρι 11 Ιουλίου οφείλεις να διαβάζεις αθλητικές εφημερίδες ώστε να ξέρεις τι συμβαίνει στο Μουντιάλ και να μπορείς να παίρνεις μέρος σε συζητήσεις. Αν δεν το κάνεις θα σε κοιτάνε με μισό μάτι ή απλά θα σε αγνοούν. ΜΗΝ παραπονεθείς αν δεν σου δίνει κανείς σημασία.

#2 - Κατά τη διάρκεια του Μουντιάλ η τηλεόραση είναι δική μου, δική μου, δική μου. Ανά πάσα στιγμή. Χωρίς εξαιρέσεις.

#3 - Δεν με πειράζει αν πρέπει να περάσεις μπροστά από την τηλεόραση κατά τη διάρκεια ενός παιχνιδιού εφ'όσον συρθείς στο πάτωμα και δεν μου αποσπάσεις την προσοχή. Αν αποφασίσεις να σταθείς γυμνή μπροστά μου βεβαιώσου ότι δεν θα πουντιάσεις γιατί δεν θα έχω χρόνο να σε πάω στο γιατρό ή να σε νταντεύω.

#4 - Όταν έχει αγώνα θα είμαι τυφλός, κουφός και μουγκός - εκτός αν χρειαστώ κι άλλη μπύρα ή κανένα σάντουιτς. Δεν θα 'σαι στα καλά σου αν περιμένεις να ακούσω αυτά που έχεις να πεις, να ανοίγω την πόρτα, να απαντάω στο τηλέφωνο ή να σηκώσω το μωρό που μόλις έπεσε από τον δεύτερο όροφο...ξέχνα το.

#5 - Όταν θα πηγαίνεις για ψώνια να κανονίζεις ώστε να υπάρχουν ανά πάσα στιγμή τουλάχιστον 2 εξάδες μπύρα στο ψυγείο όπως επίσης και πολλά σνακ. Α, και μην κάνεις γκριμάτσες όταν έρχοντε οι φίλοι μου για να δούμε κάποιο ματς. Σε αντάλλαγμα θα σου επιτραπεί η χρήση της τηλεόρασης μεταξύ 12-6 το ξημέρωμα, εκτός και αν έχει επανάληψη κάποιου καλού ματς.

#6 - Please please PLEASE αν είμαι εκνευρισμένος γιατί η ομάδα μου χάνει ΜΗΝ μου λες ότι είναι μόνο ένα παιχνίδι ή ότι είσαι σίγουρη πως θα κερδίσουν την επόμενη φορά. Αν το κάνεις θα θυμώσω κι άλλο και θα σε αγαπάω λιγότερο. Δεν πρόκειται ποτέ να ξέρεις περισότερα για το ποδόσφαιρο από μένα και τέτοιου είδους εμψυχώσεις θα οδηγήσουν σε χωρισμό ή διαζύγιο!

#7 - Είσαι καλοδεχούμενη να κάτσεις μαζί μου για να δούμε -έναν- αγώνα και μπορείς να μου μιλήσεις στο ημίχρονο, μόνο όταν θα χει διαφημίσεις και μόνο αν το σκορ με ευχαριστεί. Ξαναλέω, ΕΝΑΝ αγώνα, οπότε μην σκεφτείς να χρησιμοποιήσεις το Μουντιάλ σαν μια φτηνή δικαιολογία για να περνάμε όλη τη μέρα μαζί!

#8 - Αν νομίζεις ότι θα κάνουμε έρωτα αυτόν τον μήνα...είσαι εκτός τόπου και χρόνου. Μοναδική περίπτωση ένα στα πεταχτά, κατά τη διάρκεια του ημιχρόνου, φυσικά.

#9 - Τα replay των γκολ είναι πολύ σημαντικά. Δεν με νοιάζει αν τα έχω δει ή όχι ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΑ ΞΑΝΑΔΩ. ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ!

#10 - Πες στους φίλους σου να μην κανονίσουν οποιουδήποτε είδους συγκεντρώσεις που απαιτούν την παρουσία μου γιατί:
1ον: Δεν θα πάω
2ον: Δεν θα πάω, και
3ον: Δεν θα παω.

#11 - Οι εκπομπές μετά τους αγώνες που δείχνουν τα καλύτερα στιγμιότυπα είναι εξίσου σημαντικές με τους αγώνες. Μην σου περάσει από το μυαλό να πεις "Μα...τα έχεις ξαναδεί αυτά, βάλε να δούμε dancing with the stars"... Μαμούνια. Ξέχασες κι όλας τον κανόνα #2?

#12 - Απαγορεύονται διά ροπάλου εκδηλώσεις θαυμασμού όπως: "Αχ τι γλυκούλης που είναι αυτός ο Messi" όταν θα πανηγυρίζει το 5ο γκολ της Αργεντινής στον αγώνα με την Ελλάδα.

#13 - Τέλος, εκφράσεις του στυλ "Ευτυχώς το μουντιάλ είναι μόνο κάθε 4 χρόνια" κράτα τες για τον εαυτό σου, γιατί πριν το καταλάβεις θα χουν αρχίσει τα προκριματικά του Champions League.


Ευχαριστούμε προκαταβολικά για την συνεργασία σας!
Με εκτίμηση,
Oι άντρες του κόσμου

Ελληνικό Υπουργείο 2010

Debts

Τραγικός κουμπάρος

On Air

Machine gun cat

Δικαστικά

Τα ακόλουθα είναι από το βιβλίο 'Disorder in the American Courts', και έχουν ειπωθεί από ανθρώπους σε δικαστήρια- έχουν καταγραφεί κατά λέξη από δικαστικούς ρεπόρτερ στην Αμερική, οι οποίοι μετά βίας παρέμεναν σοβαροί την ώρα που γίνονταν οι ερωταποκρίσεις....
ΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ¨: Ποιο ήταν το πρώτο πράγμα που σας είπε ο άντρας σας εκείνο το πρωί;

ΜΑΡΤΥΡΑΣ. Είπε "Πού βρίσκομαι, Κάθριν;"
ΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ: Και γιατί σας αναστάτωσε τόσο;
ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Το όνομά μου είναι Σούζαν!
____________________________________________
ΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ: Είστε σεξουαλικά ενεργή;
ΜΑΡΤΥΡΑΣ¨ 'Οχι, απλώς μένω ξαπλωμένη.
___________________________________________
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ: Τώρα, γιατρέ, δεν αληθεύει ότι, όταν ένας άνθρωπος πεθάνει στον ύπνο του, δεν το γνωρίζει ως το άλλο πρωί;
ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Τώρα, στ' αλήθεια περάσατε τις εξετάσεις για άσκηση νομικού επαγγέλματος;
____________________________________
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ: Ο μικρότερος γιος, ο εικοσάχρονος, τι ηλικίας είναι;
ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Είναι 20, όσο περίπου και το IQ σας.
___________________________________________
ΔΙΚ: Ήσουν παρών όταν πάρθηκε η φωτογραφία σου;
ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Τώρα με δουλεύετε;
_________________________________________
ΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ: Ώστε η ημερομηνία της σύλληψης του παιδιού ήταν η 8η Αυγούστου;
ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Ναι.
ΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ: Και τι κάνατε εκείνο τον καιρό;
ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Έκανα σεξ.
____________________________________________
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ: Και είχε τρία παιδιά, έτσι δεν είναι;
ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Ναι.
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ: Πόσα ήταν αγόρια;
ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Κανένα.
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ: Υπήρχε κανένα κορίτσι;
ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Κύριε Δικαστά, νομίζω χρειάζομαι άλλον δικηγόρο. Μπορώ να πάρω άλλον;
____________________________________________
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ: Πώς τερματίστηκε ο πρώτος σας γάμος;
ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Λόγω θανάτου.
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ: Και με τίνος τον θάνατο τερματίστηκε;
ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Για μαντέψτε;
__________________________________________
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ: Μπορείτε να περιγράψετε το άτομο;
ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Ήταν μεσαίου αναστήματος και είχε γένεια.
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ. Ήταν άντρας ή γυναίκα;
ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Αν δεν είχε έρθει κανα τσίρκο στην πόλη, μάλλον άντρας θα έλεγα...
_____________________________________
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ: Γιατρέ, πόσες από τις αυτοψίες σας τις έχετε διενεργήσει σε νεκρούς ανθρώπους;
ΜΑΡΤΥΡΑΣ : Όλες. Οι ζωντανοί, ξέρετε, αντιστέκονται πάρα πολύ.
_________________________________________
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ: ΌΛΕΣ σας οι αντιδράσεις και απαντήσεις ΠΡΕΠΕΙ να είναι με λέξεις. Οκέι; Σε ποιο σχολείο πήγατε;
ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Με λέξεις.
_________________________________
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ: Θυμάστε την ώρα που εξετάσατε το σώμα;
ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Η αυτοψία άρχισε γύρω στις 8:30 πμ.
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ: Και ο κύριος Νέντον ήταν νεκρός εκείνη την ώρα;
ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Αν όχι, σίγουρα ήταν μέχρι να τελειώσω.
____________________________________________

Και τελος:
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ: Γιατρέ, πριν διενεργήσετε τη νεκροψία, ελέγξατε αν υπήρχε σφυγμός;
ΜΑΡΤΥΡΑ΅Σ: Όχι
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ: Ελέγξατε την πίεση του αίματος;
ΜΑΡΤΥΡΑΣ: 'Οχι.
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ: Ελέγξατε την αναπνοή;
ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Όχι..
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ: Ώστε λοιπόν, είναι πιθανόν ο ασθενής να ήταν ζωντανός όταν αρχίσατε την αυτοψία;
ΜΑΡΤΥΡΑΣ: 'Οχι.
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ: Πώς μπορείτε να είστε σίγουρος, γιατρέ;
ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Γιατί ο εγκέφαλός του βρισκόταν πάνω στο γραφείο μου σε μια γυάλα.
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ¨ Α, μάλιστα. Όμως θα μπορούσε ο ασθενής, παρ' όλα αυτά, να είναι ακόμα ζωντανός;
ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Ναι, είναι πιθανόν- θα μπορούσε να είναι ζωντανός και να ασκεί τη δικηγορία.

Αριθμολόγος

Το Βοσκόπουλος έχει 11 γράμματα
Η Φαντασία έχει 8 γράμματα
Η Γκερέκου έχει 8 γράμματα
Χρωστάει 5 και τα τρία που θα δώσει 8
Όλο μαζί 11 888! Τυχαίο; Δεν νομίζω!

ΓΑΤΑ ΠΕΡΣΙΑΣ

Προσέξτε αυτό το νέο κόλπο

ΠΡΟΣΟΧΗ ΟΤΑΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΕ ΤΗΝ ΠΙΣΤΩΤΙΚΗ ΣΑΣ ΚΑΡΤΑ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΤΕ.

Προσέξτε αυτό το νέο κόλπο.
Έχουν ήδη αναφερθεί κλοπές με την χρήση πιστωτικών καρτών 'αφελών πολιτών' που τις εισάγουν σε μηχάνημα όπως αυτό στην παρακάτω εικόνα.

Διαπιστώθηκε ότι με αυτό το μηχάνημα έχουν αδειάσει ολόκληροι τραπεζικοί λογαριασμοί !!

Με την χρήση αυτού του μηχανήματος μπορεί πράγματι να χάσετε περισσότερα απο όσα φαντάζεστε!

Ενδιαφέρουσα παραβολή

Μια φορά και έναν καιρο, υπηρχε μια χωρα που ολοι ηταν κλεφτες. Καθενας
εβγαινε την νυχτα κρατωντας ένα λοστο και ένα φαναρι και αδειαζε τα σπιτια
των γειτονων του.Τα χαραματα , γυριζοντας φωρτομενος με την λεια στο δικο
του σπιτι , εβλεπε φυσικα ότι και αυτό ειχε λεηλατηθει.Και ετσι ,ολοι ζουσαν
αρμονικα. Γενικα τα βολευαν.Ο ενας εκλεβε τον άλλο , ο άλλος τον επομενο,
και ουτω καθεξης ως τον τελευταιο- που ηταν αυτος που εκλεβε τον πρωτο! Η
λεξη επιχειρηση ,στην χωρα αυτή ηταν ταυτοσημη της λεξης απατη , ειτε
αγοραζες ειτε πουλουσες.Η κυβερνηση ηταν μια γκαγκστερικη εταιρια, που ειχε στηθει απλως για να κλεβει τους πολιτες ,οι οποιοι επισης περνουσαν τον
καιρο τους κλεβοντας το κρατος. Ηζωη συνεχιζε την αδιαταραχτη πορεια της και ο λαος δεν ηταν ουτε πλουσιος ουτε φτωχος. Ωσπου μια μερα - κανεις δεν ξερει πως- εμφανιζεται ξαφνικα ενας τιμιος. Την νυχτα αντι να βγαινει με το σακουλι και το φαναρι για να κλεψει , εμενε μεσα και διαβαζε μυθιστορηματα καπνιζοντας . Μολις πλησιαζαν οι κλεφτες , εβλεπαν το φως και εφευγαν.
Τι να αντιτεινει ο τιμιος?
Αυτή η κατασταση βεβαια δεν κρατησε πολύ.Καποιοι ανελαβαν να εξηγησουν στον τιμιο ότι ειχε ασφαλως κάθε δικαιωμα να ζει όπως του αρεσε αλλα όχι και να εμποδιζει τους αλλους να κανουν την δουλεια τους. Κάθε βραδια που αυτος εμενε στο σπιτι του ,καποια οικογενεια εμενε χωρις ψωμι. Ο τιμιος ανθρωπος δεν ηξερε τι να αντιτεινει . Κι ετσι αρχισε να φευγει από το σπιτι του και να λειπει από το σπιτι του ως τα χαραματα.Αλλα να κλεψει δεν το μπορουσε.Παραηταν τιμιος. Πηγαινε ως την γεφυρα και κοιταζε κατω τα νερα, μετα γυριζε στο σπιτι του και το εβρισκε αδειασμενο. Ουτε μια εβδομαδα δεν ειχε περασει ετσι και ο τιμιος ανθρωπος μας εφθασε να πειναει. Στο σπιτι του όλα τα χρηματα και τα τροφιμα ειχαν κανει φτερα.Αλλα ποιος του εφταιγε αν όχι το δικο του το κεφαλι? Ολο το προβλημα ηταν η εντιμοτητα του - ειχε απορυθμισει ολοκληρο το συστημα! Αφηνε να τον ληστευουν χωρις αυτος να ληστευει κανεναν. Και ετσι ολο και υπηρχε καποιος στην πολη που γυριζοντας την αυγη εβρισκε το σπιτι του αθικτ勤 , ηταν απλουστατα το σπιτι που θα ληστευε ο τιμιος αν δεν ηταν τιμιος.
Πλουσιοι πιο γρηγορα
Φυσικα , εκεινοι που τα σπιτια τους εμεναν αδιαρηκτα ανακαλυψαν ότι γινονταν πλουσιοι πιο γρηγορα από τους αλλους , και ετσι δεν ειχαν αναγκη να κλεβουν άλλο. Ενώ οσοι πηγαιναν να κλεψουν το σπιτι του τιμιου αρχισαν να φευγουν με αδειανα τα χερια και διαρκως φτωχαιναν. Στο μεταξυ , αυτοι που είχαν πλουτίσει απέκτησαν την συνηθεια να πηγαινουν μαζι με τον τιμιο στην γεφυρα και να χαζευουν και κεινοι τα νερα. . Όμως αυτό μπερδεψε τα πραγματα πιο πολύ, γιατι εκανε ακομη περισσοτερους να γινουν πλουσιοι και πολλους αλλους να γινουν φτωχοι. Οποτε ,πλεον, οι πλουσιοι αρχισαν να καταλαβαινουν ότι αν περνουσαν τις νυχτες τους στην γεφυρα , αργα η γρηγορα θα γινονταν φτωχοι.
Και τοτε σκεφτηκαν: <γιατι να μην πληρωνουμε μερικους φτωχους να πηγαινουν να κλεβουν αυτοι για μας?> Και αμεσως εγιναν οι συμβασεις και κανονιστηκαν οι μισθοι, τα ποσοστα, τα παντα(με μπολικη πονηρια και από τις δυο πλευρες΄΄ κλεφτες ηταν ακομη ολοι). Αλλα η καταληξη ηταν να γινουν οι πλουσιοι ακομα πιο πλουσιοι και οι φτωχοι ακομα φτωχοτεροι...
Και εγινε η αστυνομια
Μερικοι από τους πλουσιους ηταν τοσο πλουσιοι που δεν ειχαν πια αναγκη να κλεβουν- η να πληρωνουν αλλους να κλεβουν για λογαριασμο τους. Αν όμως σταματουσαν να κλεβουν , δεν θα αργουσαν να ξαναγινουν φτωχοι (θα φροντιζαν για αυτό οι φτωχοι). Αποφασισαν λοιπον να πληρωνουν τους φτωχοτερους των φτωχων για να φυλανε την περιουσια από τους αλλους φτωχους.Και ετσι εγινε η αστυνομια και χτιστηκαν οι φυλακες. Και ετσι , λιγα μολις χρονια μετα τον ερχομο του τιμιου, κανενας πια δεν μιλουσε ουτε για κλοπες ουτε για ληστειες, αλλα μοναχα για το ποσο πλουσιος η ποσο φτωχος ηταν ο ενας η ο άλλος.Φυσικα, ολοι τους ηταν ακομα ένα ματσο κλεφτες. Μονο εκεινος ο ενας τελικα , μονο αυτος ηταν τιμιος και μοιραια καποια στιγμη πεθανε από την πεινα.

( Μια εκπληκτικα "επικαιρη" αλληγορια του μεγαλου ιταλου συγραφεα italo
calvino για την διαφθορα στην χωρα του).

Άκυρο χειροκρότημα Νο2